Saadet hanım pencere önünde ütü yapıyor, validesi Müride hanım mangal başında çocukların çoraplarını yamalıyordu. Saadet hanım ütünün burnunu bir ince gömleğin kırmaları arasında yürüterek :
– Anne hiç aklım başımda değil. Gülfem bu akşam eve gelmedi.Hala da meydanda yok.
Gülfem geçen martın yavrusu, van azmanı, gözlerinin içi mandalina renginde, samur kuyruk kaba kulak altın sarısı bir dişi kedi idi. Validesi kızını teselli için parmaklarını dikişin üzerinde durdurarak gözlüğünün üstünden bakarak :
– Merak etme Saadet, Gülfem geçende de iki gün iki gece gelmedi. Şimdi kızgınlık zamanları görürsün.. Nerede ise bir taraftan çıkar gelir.
Bu esnada bahçeden inceli kalınlı acı acı kedi sesleri duyuldu. Gırtlak nağmeleri ile dolu kulakları yırtan bir konserto.
Eser: Hüseyin Rahmi Gürpınar (1934)
Seslendiren: Ayşegül Devrim
Bir cevap yazın